چکيده
آيت‌الله جوادي آملي از متفکراني است که با تکيه به مباحث مختلف سنت تفکر اسلامي (همچون فلسفه اسلامي، اصول فقه و …) سعي کرده تبيين خاصي از موضوع علم ديني ارائه دهد. ايشان در عين حال که معتقدند که علم بما هو علم کشف واقع مي‌کند و لذا آنچه واقعاً علم است، اسلامي است؛ اما بر اين باورند که با بررسي وضعيت علم در دوره جديد معلوم مي‌شود كه علوم جديد، واقعاً و خالصاً علم نيستند، چرا که تحت فلسفه‌هاي الحادي واقع شده و از آنها تاثير پذيرفته‌اند؛ و اگر بخواهيم در علوم کنوني تحولي بيفكنيم و علم اسلامي داشته باشيم بايد نگرش خاصي به علم را تقويت كنيم، جايگاه دستاوردهاي معرفتي بشر (از علوم تجربي گرفته تا علوم فلسفي و شهودي) را در هندسه معرفت ديني معلوم سازيم و تعامل خاصي بين دستاوردهاي تجربي و عقلي و شهودي با منابع نقلي برقرار سازيم. لب ديدگاه ايشان را شايد بتوان توجه به مراتب طولي عقل در درك حقايق عالم و تلازم همه‌جانبه عقل و نقل دانست. در مقاله حاضر کوشيده ايم با مروري بر مباني دين شناختي و علم شناختي ايشان، تبيين فشرده‌اي از ديدگاه ايشان در اين زمينه ارائه دهيم و به نقد و بررسي آن بپردازيم.
کليدواژه‌ها: علم ديني، جوادي آملي، فلسفه علم، فلسفه دين
Visits: 415
با عرض سلام و ادب خدمت استاد عزیز
ضمن تشکر بابت نوشتار شما راجع به دیدگاه آیت الله جوادی آملی درباره علم دینی یه سوال داشتم از محضرتون:
می خواستم بدونم که آیا ساحت افعال انسان رو هم می شه در دوساحت ثبوتی و اثباتی بررسی کرد؟در این بررسی “فعل” اسلامی و غیر اسلامی خواهیم داشت؟
و به طور خاص تکنولوژی غرب که (که در نسبت با علم غربی و انسان غربی تولید شده،)چه جایگاه و نسبتی با اسلام خواهد داشت؟(به عنوان مثال آیا بانک و بیمه و بورس و… می توانند اسلامی باشند یا ماهیت این ابزار به گونه ای دیگر باید تحلیل و بررسی شود و دیدگاه علم دینی آیت الله جوادی آملی پاسخگوی سوال فوق نیست؟)