بسم الله الرحمن الرحیم
حکایت «لباس پادشاه» از منظری دیگر
واقعا چه کسی احمق است؟
سالهاست که عده‌ای از ترس اینکه مبادا ساده‌لوح و کوته‌نظر به شمار آیند، هر سخن راست و دروغی را که می‌خوانند یا می‌شنوند، سریع نزد این و آن تکرار می‌کنند، تا مبادا کسی آنان را احمق و بی‌خبر بشمرد! و در این میان، از آنجا که حکایت «کودک و لباس پادشاه» را شنیده‌اند، وقتی کسی لباس واقعی را بر تن مردم انکار کند، ساده‌لوحانه، و البته با ژستی روشنفکرمآبانه، تمام تلاششان را می‌کنند که به خود و دیگران بقبولانند که واقعا لباسی در کار نیست!
جالب اینجاست که اندکی بعد، با چند کف و سوت، به این نتیجه می‌رسند که هرکه وجود این لباس واقعی بر تن مردم را ابراز کند، کوته‌نظر و احمق، و بلکه دروغ‌گوست! آخر مگر می‌شود افراد باکلاس بگویند لباسی نیست، بعد واقعا لباسی در کار باشد!
این تازگی ندارد!
از زمان نوح ع، بودند کسانی که غرق در توهمات خویش، و با فرهیختگی تمام! توده‌های پیرو پیامبر خدا را کوته‌نظر و ساده‌لوح (بادی‌الرأی) می‌شمردند (سوره هود/۲۷). ویا پیروان راستین علی ع را به خاطر کنار نیامدن با معاویه، و اصحاب سیدالشهداء را به خاطر روحیه انقلابی، ساده‌لوح و زودباور و کوته‌نظر دانستند؛ و تعجب می‌کردند که چرا اصحاب حسین ع نمی‌فهمند که او حریف یزید نمی‌شود و لباسی در کار نیست!
اینان که در طول تاریخ، هیچگاه مردم را باور نداشتند، به خاطر ذلتی که فرعون بر آنها تحمیل کرده بود، دنباله‌روی رسانه‌های فرعون زمان شدند (زخرف/۵۴) ، به شعارهای مردم‌پسند فرعون علیه موسی (اعراف/۱۰۲) ویا دلسوزی‌های فرعونی برای دین مردم (غافر/۲۶) دل دادند، و به فلسفه‌بافی برای کاهش حضور و نقش‌آفرینی دین در جامعه همت گماشتند؛ و اگر هم احیانا روزی همراه بقیه به لشکر علی ع آمدند، با دیدن قرآن‌های روی نیزه، امیرمومنان را کافر و بی‌ایمان شمردند!
بگذارید حرف دلم را بزنم:
دیروز در مسیر راهپیمایی روز قدس، در گرمای بالای ۴۰ درجه و زیر آفتاب مستقیم، با دیدن خیل عظیم مردم روزه‌دار، از پیرانی که به زحمت راه می‌رفتند، تا زنانی که زیر چادرهای مشکی عرق می‌ریختند و کودکانشان را هم همراه خود آورده بودند، تا آن جوان غیوری که خود، زیر آفتاب و غرق عرق بود، اما شیر دستگاه آب‌پاش را فقط روی مردم می‌گرفت، و خلاصه با دیدن همه آنانی که آن خودباختگانِ زیر کولرنشین، اینها را ساده‌لوح می‌خوانند و امروز در رسانه‌های خود عملاً وجودشان را کم‌اهمیت می‌انگارند، بار دیگر این سوال ذهن مرا به خود مشغول کرد که:
راستی،
چرا عده‌ای صرفا به خاطر اعتماد ساده‌لوحانه به رسانه‌های معاویه، و تکرار چشم و گوش بسته شایعات وی، و از ترس اینکه آنها را زودباور و ساده‌لوح نخوانند، لباس واقعی را در جلوی چشمشان نمی‌بینند و حماقت‌شان دائما روزافزون می‌شود؟
بعد، یادم افتاد این مطلب جدیدی نیست؛ و خداوند علیم وجود این گونه انسان‌ها در جامعه دینی را به عنوان یک واقعیت تلخ، قرنها قبل گوشزد کرده بود:
وَ إِذا قیلَ لَهُمْ آمِنُوا کَما آمَنَ النَّاسُ قالُوا أَ نُؤْمِنُ کَما آمَنَ السُّفَهاءُ أَلا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهاءُ وَ لکِنْ لا یَعْلَمُون
و چون به آنان گفته شود: «همان گونه که مردم ایمان آوردند، شما هم ایمان بیاورید»، مىگویند: «آیا همان گونه که سفیهان ایمان آوردهاند، ایمان بیاوریم؟» هشدار که آنان همان سفیهان‌اند ولى نمىدانند. (بقره/۱۳)
به همین مناسبت همین آیه را موضوع تدبر امروز قرار دادم.
لینک کانال «حداقل یک آیه در روز»
با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات در درگاه ایزد منان
بهره بردیم از مطالب مهم و خوب شما
امیدوارم موفق باشید انشاءالله
با سلام مطلب شما رو مطالعه کردم و بنظرم مفید آمد
ممنونم بخاطر ارسال آن
موفق باشید
تا بوده چنین بوده …
با سلام بر استاد عزیز
متن تامل برانگیزی بود خیلی ممنون از ارسال
شاید جمله مقام معظم رهبری که در امر انقلاب تقیه نکنید به نوعی یک راهبرد عملیاتی است که چنانچه کسانی علیرغم تعلق به بدنه مذهبی ولی در اثر ضعف نفس، احساس اقلیت دارند و از ابراز هویت انقلابی خود احساس ترس می کنند، دراثر این ضعف درونی از بدنه دینی کنده نشوند و به فرمایش شما از ترس اتهام به سادگی لباس واقعی را نادیده نیانگارند یا به تعبیر صحیح داستان لباس نداشته روشنفکران را به عنوان لباس نپندارند.
تشکر ،پاینده باشید.
تشکر می کنم بابت زحماتی که می کشید.
تشکر فراروان
سایتشماا عالیه
ممنون هر روز سر میزنم
تمام مطالب سایت خوب هستند
بسم الله
مرد را دردی اگر باشد خوشست…
تبریک میگم این درد مقدس را
و امیدوارم از برکات فزاینده ی این درد ، جامعه ی بی دردانمان هوشیاری یابند…
آوردن مصداق از آیات قرآن کار جالبی بود
تشکر