بسم الله الرحمن الرحیم
چند کلمه با طرفداران نامزدهای بازنده و برنده:
تا امروز بسیاری از ما برای رای آوردن نامزدی که اصلح می‌دانستیم، تلاش کردیم. اما در هر صورت، نتیجه انتخابات از دو حال خارج نیست: یا نامزد مورد نظر ما رای آورده و یا نیاورده است.
آنچه در تمام کشورهای جهان مشاهده می‌شود،این است که پس از شمارش آراء عده‌ای خوشحال شوند و عده‌ای ناراحت. آنانی که ناراحت می‌شوند، نیز دو حالت دارند: یا به این نتیجه تن می‌دهند، ویا زیر میز بازی می‌زنند و تصمیم می‌گیرند هدفی را که با صندوق رای نتوانستند محقق سازند، با لشکرکشی خیابانی به دست آورند!
آرمان نظام‌های «لیبرال دموکراسی» این است که اگرچه در پایان انتخابات، یک عده حتما ناراحت می‌شوند؛ اما بتوانند بر احساسات خود غلبه کنند و به رأی اکثریت احترام بگذارند.
اما آرمان «مردم‌سالاری دینی»، فراتر از این است؛ آن آرمان این است که نه‌تنها اقلیت به رای اکثریت احترام بگذارند، بلکه همگان به حدی از رشد برسند که نه برنده فخرفروشی کند و نه بازنده ناراحت شود!
فخرفروشی نکردن برنده، توصیه‌ای اخلاقی است، که اگرچه عمل به آن سخت است، اما چرایی‌اش نیاز به توضیح ندارد؛ اما ناراحت نشدن بازنده چطور؟ بویژه اگر بازنده، با دغدغه‌های دینی رای داده و نامزد رقیب را نامناسب بداند؟
مدعا این است:
دست کم به سه دلیل، انسان خداباور به گونه‌ای است که در هر دو صورت برد یا باخت، راضی و خوشحال خواهد بود، و نه ناراحت و شکست‌خورده.
ادامه مطلب چگونگی مواجهه با نتیجه انتخابات در نظام مردم‌سالاری دینی
بازدیدها: ۲۸۷